مریم از اصفهان می‌گه:

انجمن خوشنویسان اصفهان در کوچه قصر منشی, خونه سنتیه که مربوط به اواخر دوره قاجاره. در توصیف خونه باید بگم که با گذر از دالانی نیمه روشن, به حیاط مرکزی و حوض وسطش می‌رسیم که حس طراوات و سرزندگی به آدم میده. کلاسای آموزشی دورتا دور حیاط با درای چوبی و دیوارای گچبری, باعث خودمونی بودن فضای آموزشی شده. برای آفتاب داغ در فصول گرم هم سایه اندازی مناسبی در حیاط میانی وجود داره که امکان استفاده از این فضارو در هرزمانی فراهم میکنه.

مرضیه از تهران می‌گه:

از نظر من پارک قیطریه تکه‌ای از بهشته روی این کره خاکیه. یکی از بهترین جاهایی که میشه حس آرامش رو روی تک تک پیاده روهاش احساس کرد. جایی که هم میتونه تورو به فکر فرو ببره هم درگیر حس سبک بالی بشی که فک کنی اصلا روی زمین نیستی؛جایی که میشه نفس کشید به معنای واقعی.

رویا از اصفهان می‌گه:

خیابون فیض اصفهان پر از درختای بلنده که به خاطر نورهای رنگی که بینشون هست فضای خیلی آرامش بخش و رویایی رو برای آدم به وجود میاره. البته من اون قسمتی که نورها به رنگ قرمز هستن رو بیشتر دوست دارم، که البته این تنها علت علاقه‌ی من به اونجا نیست. دلیل دیگم اینه که این خیابون پر ازفست فودی های کوچیکیه که کنارهم هستن ومن وقتی به اونجا میرم دوست دارم کلی غذای ناسالم بخورم و خودمو خفه کنم. شاید یکی دیگه از جذابیتای این خیابون این باشه که انتهای اون به پل خواجوی معروف میرسه..